η βία… «καμιά βία» δεν χωράει στους Ακαδημαϊκούς χώρους

Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, συχνά είναι ανάγκη να προβάλουμε το αυτονόητο.
Αφορμή ο αποκλεισμός των μελών του Συμβουλίου του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης στην αίθουσα συνεδριάσεων, με απαίτηση να προσαρμόσουν την απόφασή τους στα αιτήματα των σπουδαστών .
Δίκαια ή άδικα τα αιτήματα δεν έχει σημασία. Ας επιχειρήσουμε να αναδείξουμε ψήγματα, κανόνες του αυτονόητου.
Αυτονόητη αρχή 1
Καμία ομάδα ακόμα και πλειοψηφική δεν μπορεί να επιβάλλει ιδέες και γνώμη με τη βία.
Η Δημοκρατία είναι πανίσχυρο αλλά ευαίσθητο πολίτευμα με αυστηρούς κανόνες. Οι κανόνες λειτουργίας μπορούν να αποφασίζονται και να εφαρμόζονται από την πλειοψηφία. Αυτή αποφασίζει Εν τούτοις η μειοψηφία ή «η άλλη άποψη» πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα έκφρασης. Επιδιώκοντας με κάθε νόμιμο μέσο την ανατροπή. Εκτός από τη χρήση βίας. Ακόμα και αν το δίκαιο είναι προφανές και αναμφισβήτητο, κανένας δεν δικαιούται να καταστρατηγεί τους κανόνες και να ανατρέπει τους θεσμούς.
Αυτονόητη αρχή 2
Η εφαρμογή του Ακαδημαϊκού ασύλου κατ’ έθιμο ή Νομοθετημένο δεν μπορεί να αφορά ένα τμήμα της Ακαδημαϊκής Κοινότητας ούτε μπορεί να συνδέεται με αποκλεισμούς και απαγορεύσεις εισόδου ή πρόσβασης. Η κατάληψη ως ηρωική πράξη σε περιόδους θεσμικής εκτροπής γίνεται γραφική μαριονέτα σε εποχές εύκολης απομάκρυνσης αδύναμων «φιλικών, φυλάκων, φυλακίων» της εξώπορτας.
Είναι απαράδεκτος και αδικαιολόγητος ο βίαιος αποκλεισμός εισόδου των μελών της Διοικήσεως, των εργαζόμενων υπαλλήλων και κυρίως των φυσικών χρηστών των χώρων εργασίας των Καθηγητών και των «λοιπών» φοιτητών που επιθυμούν (έστω και εσφαλμένα) να εργαστούν στους χώρους ή να περισώσουν το επιστημονικό έργο τους ή επιτέλους να διαδώσουν την άλλη άποψη όπως η κυρίαρχη έννοια του Ακαδημαϊκού Ασύλου πρέπει να τους εξασφαλίζει. Δεν εξετάζεται ούτε και έχει καμία αξία αν οι «καταληψίες» είναι η πλειοψηφία ή η μειοψηφία όπως πολλοί κατά τη γνώμη μου εσφαλμένα επιχειρηματολογούν.
Η Δημοκρατία εξασφαλίζει δικαιώματα και παρέχει λόγο στις μειοψηφίες και ο σεβασμός στην έννοια Ακαδημαϊκό Άσυλο επιβάλλει το δικαίωμα ακόμα και του ενός να διαδίδει την άποψή του, ορθή ή εσφαλμένη, πάντως ελεύθερη.
Αλλιώς η πλειοψηφία συμπεριφέρεται ως τυραννία και φασισμός.
Ποιος θα ισχυριστεί ότι δικαιολογείται η βία για να προφυλάξει το «Άσυλο» από την κρατική βία, που συχνά αξιοποιείται για να εξασφαλίσουν πολιτικά μέλη της ιδιοτελείς προσωπικές εξυπηρέτησης στα όρια της νομιμότητας;
Τέλος, αυτονόητη κυρίαρχη αρχή:
Η βία «καμία βία» δεν χωράει στους Ακαδημαϊκούς χώρους.

Παλ. Φάληρο 17.02.2007 Κων/νος Π. Κουλούρης
konkoulouris@yahoo.gr Καθηγητής ΤΕΙ , μέλος του ΚΔΣ ΟΣΕΠ ΤΕΙ
(Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών ΤΕΙ)



http/ae.teipir.gr aetei.blogspot.com